Zorza polarna widoczna w Polsce (17.03.2015)

1

Wieczorem 17 marca oczom obserwatorów w Polsce ukazał się niecodzienny widok – silna zorza polarna.


Obserwacje zorzy polarnej są możliwe z Polski, jednak w naszej części Europy jest to dość rzadkie zjawisko. Jeśli już wystąpi, to wcale nie musi być atrakcyjne: na niebie widać zwykle szarawą i niekształtną “plamkę”, która powoli zmienia swoje rozmiary. Znacznie rzadziej można obserwować silniejsze zorze polarne, u których gołym okiem można zobaczyć różne struktury, szybką zmianę kształtu oraz kolory (zwykle odcienie zieleni).

Taka zorza polarna ukazała się nad Polską wieczorem 17 marca 2015 roku. Była to prawdopodobnie najsilniejsza zorza polarna od listopada 2003 roku, czyli od czasów poprzedniego cyklu aktywności słonecznej.

Tegoroczna zorza zaczęła być obserwowana już po godzinie 19:00 CET. Na początku było to jednak dość niewyraźne zjawisko, dość słabo wyróżniające się na tle nocnego nieba. Z czasem jednak zorza zaczęła przybierać na sile i swoje maksimum osiągnęła tuż przed godziną 21:00 CET. Wówczas obserwatorom ukazał się pofalowany jasno świecący obszar z dużą zmiennością oraz wyraźnymi pionowymi “filarami”. Wówczas co jakiś czas można było zobaczyć słaby zielony kolor zorzy w niektórych jej częściach.

Poniższe nagranie to składanka zdjęć wykonanych z czułością ISO 2000 i czasem naświetlania 15 sekund. Przerwa pomiędzy każdym zdjęciem wyniosła także 15 sekund. Czas wykonania nagrania to od 20:40 do 21:40 CET.

Zorza polarna z Gdańska – 17.03.2015 / Credits: kosmonauta.net

Obserwatorzy w całej Polsce raportowali silną zorzę, dobrze widzianą nawet w południowej Polsce (Kraków, Podhale).

Zorza polarna z 17 marca 2015 z Gnatowic koło Krakowa / Credits - Marcin Gołębiowski

Zorza polarna z 17 marca 2015 z Gnatowic koło Krakowa / Credits – Marcin Gołębiowski

Wczorajsza zorza polarna została wywołana koronalnym wyrzutem masy (CME), który nastąpił 15 marca na Słońcu. Wówczas grupa plam słonecznych o numerze 2297 wyemitowała rozbłysk górnych stanów klasy C, po którym spadek aktywności trwał kilka godzin. Taki długi spadek aktywności zazwyczaj jest związany z uwolnieniem gorącej plazmy (wspomniane CME) w kierunku Układu Słonecznego. Około 60 godzin później ta plazma dotarła do okolic Ziemi i zetknęła się z magnetosferą naszej planety, tworząc zorze polarne.

Zorza polarna z 17.03 z okolic Białegostoku. Nagranie zostało wykonane około 19:11 CET / Credits – Limax7

Niestety, już niebawem 2297 zniknie za zachodnim brzegiem tarczy słonecznej i przestanie być widoczna z Ziemi. Na Słońcu aktualnie można zobaczyć jedynie mało rozbudowane obszary aktywne, które nie są w stanie wyemitować silniejszego rozbłysku i CME.

Obszar 2297 jest najaktywniejszą grupą plam słonecznych w tym roku. 11 marca grupa 2297 wyemitowała rozbłysk najbardziej energetycznej klasy X. Łącznie ta grupa wyemitowała aż silniejszych 18 rozbłysków: 17 klasy M i 1 klasy X.

Aktywność słoneczna jest komentowana na Polskim Forum Astronautycznym. Polecamy także listę najsilniejszych rozbłysków w tym roku oraz najsilniejszych w całym 24. cyklu aktywności słonecznej.

Zdjęcia zorzy można także zobaczyć na forum Astropolis.

Zorza polarna nad Gorzowem Wielkopolskim / Credits – Daniel Olszowy

(PFA)

Jeden komentarz

  1. Jaka szkoda, że wpis po fakcie. Przegapiłem, a dziś pewnie już nie będzie.